Carrie Frances Fisher, znana światu jako Carrie Fisher, była amerykańską aktorką, pisarką, komiczką oraz aktywistką, która stała się ikoną przemysłu rozrywkowego. Urodziła się 21 października 1956 roku w Beverly Hills, w samym sercu Hollywood. Była córką legendy kina Debbie Reynolds i słynnego piosenkarza Eddie’ego Fishera – od dzieciństwa otoczona była blaskiem fleszy i atmosferą show-biznesu. Choć wychowana w uprzywilejowanym świecie gwiazd, Carrie szybko zetknęła się z trudami życia pod ciągłą obserwacją. Wpływ tego dzieciństwa odcisnął się na jej twórczości – zarówno literackiej, jak i aktorskiej. Mimo statusu „księżniczki Hollywood”, nie unikała trudnych tematów – zmagała się z problemami psychicznymi i uzależnieniami, o których mówiła z odwagą i szczerością.
Jej kariera nabrała zawrotnego tempa, gdy w wieku zaledwie 20 lat została obsadzona w roli Księżniczki Lei Organy w filmie Gwiezdne Wojny (1977). Ta postać – silna, niezależna, odważna – na zawsze zmieniła sposób, w jaki kobiety były przedstawiane w kinie science fiction. Carrie stworzyła ikonę popkultury – Leię, która nie była jedynie „damą w opałach”, lecz przywódczynią z charakterem i sercem. Powróciła do tej roli w kolejnych częściach sagi, w tym Imperium kontratakuje (1980), Powrót Jedi (1983) oraz Przebudzenie Mocy (2015), zostawiając niezatarty ślad w historii kina.
Poza aktorstwem, Fisher była także uznaną pisarką. Jej debiutancka powieść Pocztówki znad krawędzi (1987) – półautobiograficzna opowieść o młodej kobiecie zmagającej się z uzależnieniem i problemami psychicznymi – została doceniona przez krytyków i zaadaptowana na film z Meryl Streep w roli głównej. Jej styl – pełen ironii, humoru i brutalnej szczerości – zdobył uznanie czytelników i wyróżniał ją na tle innych autorów. Napisała również m.in. Wishful Drinking (2008) oraz Shockaholic (2011), w których z dystansem i ciętym językiem opowiadała o życiu na krawędzi sławy i zdrowia psychicznego.
Carrie Fisher była także niestrudzoną rzeczniczką zdrowia psychicznego. Otwarcie mówiła o swojej diagnozie choroby afektywnej dwubiegunowej oraz o walce z uzależnieniem, co uczyniło ją głosem nadziei dla milionów ludzi z podobnymi doświadczeniami. Jej niepowtarzalne połączenie błyskotliwości, autoironii i odwagi sprawiło, że stała się jedną z najważniejszych postaci w ruchu na rzecz destygmatyzacji chorób psychicznych. Jej monodram Wishful Drinking był nie tylko spektaklem, ale i manifestem szczerości, który poruszał i bawił jednocześnie.
Carrie Fisher zmarła 27 grudnia 2016 roku w wieku 60 lat. Choć jej najbardziej rozpoznawalną rolą zawsze pozostanie Księżniczka Leia, to właśnie jej bezkompromisowa otwartość, siła w dzieleniu się własną kruchością i walka o lepsze zrozumienie zdrowia psychicznego stanowią najcenniejszą część jej dziedzictwa. Jej życie i twórczość wciąż inspirują kolejne pokolenia – zarówno fanów kina, jak i tych, którzy szukają odwagi, by mówić o swoich zmaganiach. Od gwiezdnych przygód po ciemne zakamarki własnej duszy – Carrie Fisher zostawiła po sobie ślad, którego nie da się zatrzeć.
