Lupita i Carmen, zrośnięte bliźniaczki urodzone w 2002 roku, przeczą koncepcji niepełnosprawności, traktując ją jako sposób myślenia, a nie ograniczenie.
Początkowo przewidywano, że przeżyją tylko trzy dni, ale od tego czasu z radością wspólnie przeżywają życie, odrzucając operację rozdzielenia mimo zaleceń lekarzy.
Mieszkając w Connecticut od 2. roku życia, wykazują się niezwykłą adaptacyjnością w codziennych czynnościach, dzieląc wyjątkową więź, która wykracza poza fizyczne granice.
Ich decyzja o pozostaniu zrośniętymi wynikała z głębokiej więzi i skomplikowanych aspektów związanych z rozdzieleniem. Carmen i Lupita wyrażają swoją jedność zarówno w aspektach fizycznych, jak i emocjonalnych, dzieląc po jednej nodze i doświadczając głębokiego połączenia, które wykracza poza zwykłą bliskość.
W niedawnym wywiadzie siostry przybliżyły swoje życie, odpowiadając na często zadawane pytania dotyczące ich stanu oraz dzieląc się spostrzeżeniami na temat dynamiki ich relacji.
Obie dążą do kariery w weterynarii, pokonując wyzwania, takie jak randkowanie, z odpornością i wdziękiem.
Relacja Carmen z Danielem jest przykładem ich zdolności do miłości i towarzystwa, ukazując ich umiejętność znajdowania kompromisów i wspierania inkluzji.
Ich historia jest świadectwem wytrwałości, rzucającym wyzwanie społecznym wyobrażeniom i promującym akceptację oraz zrozumienie.
Poprzez swoją otwartość i szczerość, Lupita i Carmen starają się normalizować doświadczenia zrośniętych bliźniąt, podkreślając przede wszystkim ich wspólną ludzkość.
