James Christopher Harrison, 87-letni Australijczyk, wywarł niesamowity wpływ, pomagając ponad 2,4 miliona dzieci dzięki swoim darowiznom krwi. Jego historia rozpoczęła się w wieku 14 lat, kiedy to potrzebował ratującej życie transfuzji krwi. W wieku 18 lat, w 1954 roku, zaczął oddawać krew, aby odwdzięczyć się za pomoc, którą otrzymał. Niedługo potem lekarze odkryli, że jego krew zawiera unikalne przeciwciało.
Plazma Harrisona jest bogata w potężne przeciwciało znane jako Anti-D, które jest kluczowe w tworzeniu specjalnego leczenia dla choroby hemolitycznej noworodków (HDN) związanej z czynnikiem Rh. Choroba ta może prowadzić do poronień, martwych urodzeń oraz poważnych komplikacji u noworodków. Przed przełomem lat 60-tych, HDN powodowało śmierć tysięcy australijskich dzieci rocznie. Odkrycie, że podanie immunoglobuliny RhD matkom Rh- może zapobiec HDN, neutralizując wszelkie Rh-dodatnie komórki krwi, było przełomowe.
Podczas swojej 60-letniej kariery oddawania krwi, Harrison oddał 1 173 donacje. Swoją ostatnią donację oddał w wieku 81 lat, kończąc nadzwyczajny rozdział w swoim życiu. Jego rzadka kombinacja grupy krwi przyniosła mu przydomek „człowiek ze złotą ręką”, ponieważ jego plazma była kluczowym źródłem ratunkowego leczenia. Gdy australijscy naukowcy szukali rozwiązania dla HDN, krew Harrisona stała się fundamentem programu Anti-D, a jego plazma przyczyniła się do każdej produkowanej w Australii dawki leku.
Zaangażowanie Harrisona nie osłabło, nawet gdy osiągnął wiek emerytalny dla dawców. Kontynuował oddawanie krwi co tydzień, gromadząc 1 162 donacje z prawego ramienia i 10 z lewego, co świadczy o jego niezrównanej oddaniu.
Biorąc pod uwagę, że ponad 17% australijskich kobiet jest zagrożonych HDN, wkład Harrisona był nieoceniony. Przykład to mały Samuel, który ma teraz zaledwie pięć tygodni. Jego matka, Kristy Pastor, otrzymała zastrzyk Anti-D podczas swojej drugiej ciąży, dzięki przeciwciałom Harrisona. Kristy głęboko docenia bezinteresowność Harrisona, zdając sobie sprawę, jak jego darowizny pomagają zapewnić, że matki takie jak ona mają dostęp do tego kluczowego leczenia, chroniącego zdrowie ich dzieci.
