Z dzieciństwa naznaczonego niedostatkiem i trudnościami wzniosła się na szczyt jako globalna gwiazda. Urodzona w Karolinie Południowej w 1965 roku, swoje wczesne lata spędziła w maleńkiej chacie na farmie babci. Jej rodzina, żyjąca w skrajnym ubóstwie, przeniosła się do Rhode Island w poszukiwaniu lepszego życia, jednak zamiast poprawy czekały ich kolejne trudności. Zamieszkali w zniszczonym budynku bez kanalizacji i ogrzewania, a brak jedzenia był codziennym wyzwaniem. Często, by przeżyć, ona i jej rodzeństwo musieli szukać resztek po innych lub kraść w sklepach – doświadczenie, które zostawiło w niej głęboki ślad wstydu na długie lata.
Mimo tych surowych warunków miała jedno marzenie – wyrwać się z błędnego koła biedy. Edukacja i sztuka stały się jej ucieczką. Szkoła była dla niej schronieniem, w którym osiągała znakomite wyniki, a zajęcia dodatkowe, takie jak sport i teatr, dawały jej przestrzeń do wyrażania siebie. W wieku siedmiu lat po raz pierwszy wystąpiła z siostrami na lokalnym konkursie talentów, co rozpaliło w niej miłość do sceny. Ta pasja i determinacja doprowadziły ją do stypendium na Rhode Island College, a później do prestiżowej szkoły Juilliard, gdzie pokonała 2500 kandydatów, zdobywając jedno z zaledwie 14 miejsc na roku.
Szkolenie w Juilliard otworzyło jej drzwi do wielkiej kariery w świecie rozrywki. Po ukończeniu szkoły szybko zdobyła uznanie w teatrze, a już w wieku 29 lat otrzymała pierwszą nominację do nagrody Tony za rolę w sztuce Seven Guitars. Wkrótce Hollywood zwróciło na nią uwagę, co pozwoliło jej przejść do świata filmu i telewizji. Przełomowym momentem był rok 2008, kiedy jej rola w Wątpliwości przyniosła jej nominację do Oscara. Kolejny sukces nadszedł wraz z Służącymi, a w 2015 roku zapisała się w historii jako pierwsza czarnoskóra aktorka nagrodzona Emmy za najlepszą pierwszoplanową rolę dramatyczną w serialu Sposób na morderstwo.
Poza imponującą karierą aktorską wykorzystuje swoją pozycję, by walczyć o społeczne zmiany. Jako osoba, która sama doświadczyła głodu, została ambasadorką kampanii Hunger Is, pomagając zebrać miliony dolarów na rzecz walki z niedożywieniem dzieci. Głośno mówi o tym, że w tak bogatym kraju jak Stany Zjednoczone żadne dziecko nie powinno cierpieć z powodu głodu. Otworzyła się również na temat własnych traum, opisując je w autobiografii Finding Me i inspirując innych swoją historią przetrwania i siły.
Dziś Viola Davis prowadzi życie zupełnie odmienne od tego, które znała w dzieciństwie. Wraz z mężem, aktorem i producentem Juliusem Tennonem, adoptowali córkę Genesis, tworząc kochającą rodzinę. W 2020 roku, w swoje 55. urodziny, Davis kupiła zrujnowany dom, w którym przyszła na świat – symbol niezwykłej podróży, jaką przeszła. Od dzieciństwa pełnego biedy, szczurów i głodu po spełnienie marzeń i posiadanie własnego domu – jej historia to dowód na to, że dzięki determinacji, ciężkiej pracy i odwadze można pokonać każdą przeszkodę i sięgnąć po największe marzenia.