Elizabeth Alice MacGraw, urodzona w 1939 roku w wiejskim Nowym Jorku, doświadczyła błyskawicznego wzlotu w przemyśle filmowym, który szybko został zastąpiony równie nagłym odejściem. Jej dzieciństwo to paradoks – otoczenie bogate w artystyczną ekspresję, ale obciążone finansową niestabilnością, w domu położonym na odludziu, na rezerwacie przyrody. Jej ojciec, Richard, niósł ze sobą emocjonalne blizny po wychowaniu w sierocińcu, co często manifestowało się wybuchowym zachowaniem. Matka, Frances, utrzymywała rodzinę pracując jako wolny strzelec w branży sztuk użytkowych, podczas gdy wysiłki Richarda, by sprzedać swoje obrazy, kończyły się niepowodzeniem.
Napędzana wrodzoną kreatywnością, Ali zdobyła wykształcenie w Rosemary Hall, a później na Wellesley College. W wieku 22 lat przeprowadziła się do Nowego Jorku, początkowo podejmując pracę za kulisami świata mody w magazynie Harper’s Bazaar. Jej kariera nabrała tempa, kiedy wpływowa redaktorka Diana Vreeland zatrudniła ją jako asystentkę, w roli wymagającej ogromnej wydolności. Fotografie mody autorstwa Melvina Sokolsky’ego dostrzegły jej niezwykłą urodę, promując ją na stanowisko stylistki, gdzie rozwinęła się przez kolejne sześć lat. Wkrótce potem rozpoczęła karierę modelki, przyciągając uwagę samego Salvadora Dalí, którego ekscentryzm skierował ją ku aktorstwu.
Debiut MacGraw w Hollywood rozpoczął się od sukcesu filmu „Goodbye, Columbus” w 1969 roku, za który zdobyła Złoty Glob. Jednak to „Love Story” z 1970 roku wyniosło ją na szczyty popularności, przynosząc nominację do Oscara. W życiu osobistym zawarła małżeństwo z producentem Robertem Evansem, z którym miała syna, jednak ich związek zakończył się, gdy nawiązała romans ze Steve’em McQueenem. Jej relacja z McQueenem była intensywna, ale pełna konfliktów, ponieważ McQueen oczekiwał, że porzuci karierę aktorską na rzecz roli gospodyni domowej. Ich małżeństwo zakończyło się w 1978 roku, pozostawiając ją bez zabezpieczenia finansowego z powodu surowej umowy przedmałżeńskiej.
Po rozwodzie MacGraw zmagała się z uzależnieniem, co negatywnie wpłynęło na jej życie zawodowe. Borykała się z nałogiem podczas kręcenia filmu „Convoy” w 1978 roku, a jej kolejne projekty filmowe kończyły się komercyjną klapą. Rozczarowana sposobem traktowania dojrzałych aktorek przez przemysł filmowy, zaczęła interesować się projektowaniem wnętrz, przyjmując sporadyczne role aktorskie w latach 80. Jednak wraz z kurczeniem się możliwości zawodowych, w 1986 roku udała się na leczenie do kliniki Betty Ford. W 1993 roku tragiczny pożar zniszczył jej dom w Kalifornii, co skłoniło ją do wyjazdu z Los Angeles.
Dziś, mając 85 lat, Ali MacGraw mieszka w Tesuque, w pobliżu Santa Fe w Nowym Meksyku, godząc się z naturalnym procesem starzenia się, z siwymi włosami. Odsunięta od hollywoodzkich presji, odkryła spokój w prostszym stylu życia. Pomimo przeciwności losu, pozostaje symbolem osobistej transformacji, ukazując nieustanną zdolność do zmiany.
