Sophia Loren, urodzona jako Sofia Villani Scicolone w Rzymie w 1934 roku, przeszła drogę od wojennej biedy do statusu jednej z najbardziej uwielbianych aktorek światowego kina. Jej pierwsze kroki w aktorstwie prowadziły przez konkursy piękności i epizodyczne role w włoskich produkcjach, aż w końcu w latach 50. podpisała przełomowy kontrakt z Cinecittà, co szybko uczyniło ją gwiazdą rodzimego ekranu. Jej naturalny wdzięk i magnetyczna obecność przed kamerą sprawiły, że stała się rozchwytywaną ikoną w rozwijającym się włoskim przemyśle filmowym.
Międzynarodową sławę Loren zawdzięcza między innymi współpracy z reżyserem Vittorio De Sicą oraz aktorem Marcello Mastroiannim. Filmy takie jak „Złoto Neapolu” czy „Szkoda, że jest taka ładna” zapowiadały wielkość, jaka miała nadejść. Przełomem był jednak dramat „Matka i córka” (1960), w którym Loren wcieliła się w odważną matkę walczącą o przetrwanie w czasie wojny. Rola ta przyniosła jej Oscara za najlepszą rolę kobiecą — był to pierwszy przypadek, gdy nagrodzono występ w filmie nieanglojęzycznym, co uczyniło ją międzynarodową legendą.
W latach 60. i 70. Loren utrzymywała silną pozycję zarówno w Hollywood, jak i w kinie europejskim. Pojawiła się w takich hitach jak „El Cid”, „Wczoraj, dziś i jutro” oraz „Małżeństwo po włosku”, demonstrując imponującą wszechstronność — od lekkiej komedii po dramatyczne role o dużej głębi. Choć mogła przebierać w hollywoodzkich propozycjach, zawsze pozostała wierna włoskiemu kinu i artystycznym projektom u boku mistrzów reżyserii.
Poza ekranem Loren uosabiała klasę, wdzięk i niezłomność. Jej wieloletni związek z producentem filmowym Carlo Pontim, który odegrał kluczową rolę w jej karierze, był przykładem stabilności i lojalności w świecie show-biznesu. Z powodzeniem łączyła życie rodzinne z pracą, wybierając projekty świadomie i z rozwagą. Nawet jako dojrzała kobieta potrafiła oczarować widzów, co udowodniła w filmach takich jak „Nine” czy „Życie przed sobą”, zbierając kolejne pochwały krytyków.
Dziedzictwo Sophii Loren to opowieść o ponadczasowym pięknie, niezrównanym talencie i przełomowych dokonaniach w sztuce filmowej. Utorowała drogę dla aktorów z zagranicy w Hollywood i udowodniła, że język nie jest barierą dla emocji i sztuki. Jej liczne wyróżnienia, w tym Złote Globy, nagrody BAFTA oraz drugi Oscar — tym razem za całokształt twórczości — potwierdzają jej trwały wpływ na przemysł filmowy. Loren pozostaje jedną z ostatnich żyjących legend Złotej Ery Hollywood.
