Dorothy Ruth Hoogstratten, znana później jako Dorothy Stratten, przyszła na świat 28 lutego 1960 roku w Vancouver, w Kanadzie. Dorastała w Coquitlam, w rodzinie zmagającej się z problemami finansowymi. Wyróżniała się jednak wśród rówieśników – była ciepłą, inteligentną dziewczyną, która mimo trudności osiągała świetne wyniki w nauce. Zdała szkołę z wyróżnieniem, marząc o życiu lepszym niż to, które znała. W sercu nosiła marzenie o ucieczce do wielkiego miasta i karierze, która odmieni jej los. Miała starszego brata, Johna Arthura, i młodszą siostrę Louise. Choć jej dzieciństwo było skromne, to właśnie ono roznieciło w niej ogromną wolę walki o przyszłość.
W czasach licealnych dorabiała w restauracji Dairy Queen. Tam wypatrzył ją Paul Snider – 26-letni promotor klubów nocnych o wątpliwej reputacji. Dostrzegł w Dorothy potencjał – głównie w jej urodzie – i przekonał ją, by spróbowała sił jako modelka. Wynajął fotografa, który wykonał dla niej prowokujące zdjęcia. Bez wiedzy matki Dorothy, Snider sfałszował potrzebne dokumenty i wysłał zdjęcia do redakcji Playboya. Wkrótce potem załatwił jej wyjazd do Los Angeles – wyjazd, który miał zmienić jej życie na zawsze.
Już w sierpniu 1978 roku jej nazwisko zaczęło być rozpoznawalne w świecie modelingu. Niecały rok później została “Playmate miesiąca” w Playboyu, a w 1980 roku osiągnęła szczyt – tytuł “Playmate Roku” otworzył jej drzwi do kariery aktorskiej. Z poparciem samego Hugh Hefnera zaczęła pojawiać się w telewizji i filmach, takich jak Buck Rogers in the 25th Century czy Skatetown, U.S.A. – a jej kariera nabierała tempa.
Choć jej gwiazda świeciła coraz jaśniej, życie osobiste Dorothy pogrążało się w chaosie. W 1979 roku wyszła za Snidera – małżeństwo, które od początku naznaczone było toksyczną dynamiką. W miarę jak kariera Dorothy rozkwitała, Snider czuł się odsunięty w cień – zazdrosny, zawistny, desperacko próbujący odzyskać poczucie własnej wartości poprzez ekstrawaganckie gesty i flirtowanie z innymi kobietami. Dorothy – cierpliwa i lojalna – mimo zaniepokojenia bliskich, trwała przy nim. Przełom nastąpił na planie filmu They All Laughed, gdzie poznała reżysera Petera Bogdanovicha. Jego szacunek, łagodność i troska były dla niej czymś nowym – czymś, czego brakowało jej w dotychczasowym związku. Zrozumiała, że musi uwolnić się spod kontroli Snidera i w czerwcu 1980 roku postanowiła złożyć pozew o rozwód. Snider jednak nie potrafił pogodzić się z utratą władzy nad nią – jego zazdrość szybko przerodziła się w obsesję.
14 sierpnia 1980 roku Snider zwabił Dorothy do swojego domu, pod pretekstem podpisania papierów rozwodowych. Mimo ostrzeżeń prawników, poszła tam – w nadziei na pokojowe zakończenie sprawy. Zamiast tego, spotkanie zakończyło się tragedią. Snider brutalnie zamordował Dorothy, a potem odebrał sobie życie. Niektóre źródła sugerują, że przed zabójstwem ją skrzywdził, inne mówią o wybuchu niekontrolowanego szału. Ich ciała znaleziono w sypialni – scena, która wstrząsnęła znajomymi i opinią publiczną. Hugh Hefner opisał Snidera jako człowieka, który całkowicie stracił kontrolę nad swoim życiem i nie potrafił pogodzić się z niezależnością Dorothy.
Jej śmierć była ciosem dla wielu, a szczególnie dla Bogdanovicha, który dostrzegał w niej nie tylko piękno czy talent, ale prawdziwe dobro i niespotykany potencjał. Dorothy Stratten odeszła zbyt wcześnie – tuż przed tym, jak mogła naprawdę rozwinąć skrzydła. Jej historia do dziś porusza, jako tragiczna opowieść o niewinności, marzeniach i niebezpiecznej sile zazdrości.
