Gdy do rodziny Baileyów w Sheffield w Wielkiej Brytanii dołączyły bliźniaczki, personel medyczny nie krył zdumienia. To zdarzenie jest niezwykle rzadkie — statystycznie zdarza się raz na milion porodów — i nawet dziś eksperci mają trudności, by jednoznacznie sklasyfikować jego znaczenie.
Zespół Downa zazwyczaj uznawany jest za poważną diagnozę, jednak w tym wyjątkowym przypadku sytuacja jest znacznie bardziej skomplikowana.
Pomimo starannego monitoringu ciąży, obecność zespołu Downa nie została wykryta przed porodem. Harper urodziła się jako pierwsza, a jej siostra Quinn przyszła na świat niemal 40 minut później. To Harper otrzymała diagnozę zespołu Downa. Zespół medyczny oficjalnie przeprosił za niedopatrzenie, ale Baileyowie przyjęli tę wiadomość z niezwykłym spokojem i zrozumieniem.
Podczas prenatalnych badań i wizyt nie pojawiły się żadne sygnały ostrzegawcze, a sama ciąża przebiegała bez komplikacji. Obie dziewczynki urodziły się zdrowe, a ich mama pozostaje pełna nadziei. „To nie jest nieszczęście,” mówi stanowczo. „To inna ścieżka, ale mimo wszystko piękna.”
Obserwacja rozwoju dziewczynek ujawnia delikatne różnice. Harper, u której zdiagnozowano zespół Downa, szybciej osiąga kolejne etapy rozwoju fizycznego — zauważalnie przyrosły jej włosy, a pierwsza zaczęła się uśmiechać. Quinn z kolei zdaje się rozwijać szybciej pod względem poznawczym i wykazuje oznaki zazdrości o wczesne osiągnięcia siostry. „Może się to wydawać drobnostką, ale niemowlęta przeżywają głębokie emocje z powodu takich błahostek,” tłumaczy mama. „Quinn zdaje się być zmartwiona, że włosy Harper rosły szybciej i że to ona uśmiechnęła się pierwsza.”
Harper zdiagnozowano również wadę serca, często związaną z zespołem Downa. Planowana jest operacja około jej szóstych urodzin — zabieg, który nie zmieni jej genetycznej kondycji, ale może znacząco poprawić jakość życia i długość jego trwania.
Porównywanie obu dziewczynek jest trudne, mimo że dzielą te same geny i datę urodzenia. Zespół Downa wnosi własny zestaw wyzwań i cech, czyniąc każdą drogę indywidualną — nawet w przypadku bliźniąt.
W Wielkiej Brytanii około 40 tysięcy osób żyje z zespołem Downa. Większość z nich to dzieci pojedynczych ciąż, co czyni przypadek Harper i Quinn niezwykle wyjątkowym. Siostry Bailey to nie tylko ukochane dzieci swojej rodziny — to prawdziwe „jeden na milion.”
