W wieku 67 lat Sharon Stone postanowiła z dumą zaakceptować swój wiek, chętnie dzieląc się zdjęciami w strojach kąpielowych i modnych stylizacjach. Jej decyzja wywołała jednak burzliwe dyskusje w mediach społecznościowych. Wielu krytyków uznało, że aktorka jest „zbyt stara”, by pozować w odkrywających ubraniach, i zarzucali jej, że się ośmiesza. Komentarze wahały się od „niedostojnego zachowania w dostojnym wieku” po sugestie, że powinna „ukrywać niedoskonałości”, zamiast je eksponować.
Krytycy szczególnie ostro oceniali różnicę między profesjonalnymi sesjami zdjęciowymi a zdjęciami prywatnymi, zwracając uwagę na zmiany w skórze i sylwetce. Niektórzy zarzucali Stone oszustwo – twierdzili, że w zdjęciach do magazynów wyglądała gładko i olśniewająco, podczas gdy w nieedytowanych fotografiach widać oznaki starzenia. Krytycy twierdzili, że w jej wieku takie pokazywanie ciała jest niestosowne, pytając, kogo chciała zaimponować, i określali jej wybory jako „haniebne” lub „żenujące”.
Inni wykorzystali okazję, by podważyć jej karierę, twierdząc, że aktorka jest pamiętana jedynie z powodu urody i ikonicznej roli w filmie Nagi Instynkt. Sugerowali, że poza wyglądem nie miała wiele do zaoferowania jako aktorka, a pokazywanie ciała teraz rzekomo psuło pamięć o jej młodzieńczym wizerunku. Dla tych krytyków czas ją już wyprzedził i woleli pamiętać ją sprzed lat.
Mimo to Stone miała swoich obrońców. Niektórzy chwalili ją za witalność, pewność siebie i piękno w jej własnym wydaniu, niezależnie od wieku. Zwolennicy podziwiali jej odmowę podporządkowania się społecznym presjom, które sugerują, że starsze kobiety powinny się zakrywać i cicho znikać w tle. Dla nich otwartość Stone symbolizowała siłę, autentyczność i przypomnienie, że piękno nie ma terminu ważności.
Ta debata uwidacznia podziały w społecznym postrzeganiu starzenia się, urody i autonomii kobiet. Podczas gdy niektórzy uważają, że wiek powinien być ukrywany pod skromnym strojem, inni argumentują, że kobiety takie jak Sharon Stone kwestionują przestarzałe normy, akceptując siebie bez przeprosin. Jej wybór wciąż prowokuje rozmowy o godności, pewności siebie i gotowości społeczeństwa do celebrowania starzenia się zamiast jego ukrywania.
