Moja córka miała zaledwie dwa lata, kiedy po raz pierwszy zaczęła się tym fascynować. Sąsiedzi trzymali w domu prawdziwego konia. Dla małej dziewczynki był to prawdziwy cud: mogła spędzać godziny obok tego dużego, spokojnego zwierzęcia.
Przytulała jego szyję, opierała policzek o miękką grzywę i głaskała ciepłe plecy swoimi małymi dłoniami. Czasem bawili się razem w sianie na strychu, a niekiedy moja córka zasypiała tuż obok konia, jakby był jej najlepszym przyjacielem.
Śmialiśmy się, obserwując ich, choć w środku czasem martwiliśmy się — w końcu koń to duże zwierzę. Jednak od pierwszych spotkań było jasne: koń był niezwykle inteligentny i spokojny, niemal jakby rozumiał, że przed nim stoi dziecko, które potrzebuje szczególnej delikatności.
Tak mijały miesiące. Nasza córka coraz bardziej przywiązywała się do konia, a ukochane zwierzę sąsiadów odwzajemniało jej uczucia. Aż pewnego dnia usłyszeliśmy pukanie do drzwi. Sąsiad stanął przed nami, wyglądając wyjątkowo poważnie.
— „Musimy porozmawiać” — powiedział, wchodząc od razu do domu.
— „Czy coś się stało? Czy moja córka zrobiła coś złego?” — zapytałam z niepokojem.
— „Nie” — pokręcił głową. — „Ale to dotyczy twojej córki. Musicie koniecznie zabrać ją do lekarza.”
Serce zadrżało mi z niepokoju.
— „Dlaczego? Czy coś jest nie tak?”
I wtedy usłyszałam coś strasznego.
Sąsiad wyjaśnił, że jego koń, wyszkolony i przyzwyczajony do wyczuwania zmian w zdrowiu człowieka, ostatnio zachowywał się dziwnie w obecności naszej córki.
Nie bawiła się już spokojnie; koń często węszył ją niespokojnie, jakby próbował coś odkryć, a czasem stawał między dzieckiem a innymi, jakby je chronił.
Na początku myśleliśmy, że to tylko kaprysy zwierzęcia, ale jego słowa wzbudziły w nas niepokój.
Poszliśmy więc do lekarza. Po badaniach usłyszeliśmy przerażającą diagnozę: nasza dwuletnia córka miała raka. Dzięki temu, że choroba została wykryta we wczesnym stadium, lekarze mogli działać odpowiednio wcześnie.
Dziś nasza córka jest żywa i zdrowa. Wciąż kocha zabawy z sąsiedzkim koniem, a my patrzymy na to zwierzę z ogromną wdzięcznością. Bo to właśnie koń jako pierwszy dał nam sygnał, że powinniśmy zwrócić uwagę na zdrowie naszego dziecka.
