Legendarna aktorka Angie Dickinson, obecnie 93-letnia, niedawno została zauważona podczas rzadkiego, spokojnego spaceru po Los Angeles, przypominając światu o olśniewającej karierze, która ukształtowała kilka epok Hollywood. Z 151 rolami na koncie, Dickinson zdobyła sławę w połowie lat 50., szybko stając się jedną z najbardziej magnetycznych talentów swojej generacji.
Przełom przyszedł dzięki westernowi „Gun the Man Down” (1956), a następnie klasycznemu „Rio Bravo” (1959) — filmowi, za który otrzymała Złoty Glob dla Najbardziej Obiecującej Nowej Aktorki. Grając u boku Johna Wayne’a, Deana Martina i Ricky’ego Nelsona, Dickinson z powodzeniem trzymała się wśród gigantów kina. Później wspominała współpracę z Wayne’em jako „niebo”, podkreślając jego cierpliwość i życzliwość wobec młodej aktorki stawiającej pierwsze kroki w branży.
W 1974 roku Dickinson zapisała się w historii telewizji dzięki roli sierżant Suzanne „Pepper” Anderson w serialu „Police Woman”. Produkcja trwała do 1978 roku, czyniąc ją pierwszą kobietą prowadzącą godzinny serial policyjny. Ta przełomowa rola przyniosła jej Złoty Glob, nominację do Emmy oraz reputację pionierki, która torowała drogę kolejnym pokoleniom aktorek w rolach stróżek prawa.
Jej kariera filmowa błyszczała dzięki współpracy z największymi gwiazdami Hollywood: Frankiem Sinatrą, Deanem Martinem, Ronaldem Reaganem, Michaelem Caine’em i innymi. Zagrała Beatrice Ocean w oryginalnym „Ocean’s 11” (1960) i później opisywała Sinatrę jako „miłość mojego życia”, choć przyznała, że nie wyszłaby za niego za mąż, żartując o jego nocnym trybie życia.
Dickinson była szczera w kwestii swoich wyborów zawodowych, zauważając, że „Police Woman”, choć ikoniczne, „zaszkodziło mojej karierze filmowej”, zmieniając percepcję publiczną w czasach, gdy film dominował nad telewizją. Mimo to pozostała dumna z roli i jej kulturowego wpływu.
Jej życie prywatne obejmowało małżeństwa z Gene’em Dickinsonem i słynnym kompozytorem Burtem Bacharachem, z którym miała córkę Nikki, autystyczną, która tragicznie zmarła przez samobójstwo w 2007 roku — ogromna strata, o której aktorka mówiła szczerze i z bólem.
Ostatnią rolę na koncie aktorki była produkcja Hallmarka „Mending Fences” (2009), po której niemal całkowicie wycofała się z życia publicznego. Jej niedawne, proste, czarne ubranie podczas spokojnego spaceru przypominało o kobiecie, której wdzięk, odwaga i pionierski duch kształtowały Hollywood przez sześć dekad.