Lawrence, 28 lat, wrócił do domu w momencie, gdy usłyszał dźwięk, który „zburzył cały jego świat”: rozpaczliwe, nienaturalne jęki jego nowo narodzonego syna, Aidena. Znalazł swoją żonę, Claire, skuloną i drżącą, która twierdziła, że dziecko „płakało cały dzień”, doprowadzając ją do granic załamania i strachu. Gdy Lawrence wszedł do pokoju dziecięcego, by uspokoić Aidena, odkrył puste łóżeczko. Zamiast syna znalazł mały czarny dyktafon oraz żądanie okupu w wysokości 200 000 dolarów za jego zwrot, z surowym ostrzeżeniem, aby nie kontaktować się z policją. Lawrence od razu podejrzewał jednego z pracowników szpitala, Chrisa, z którym miał wcześniej napięte spotkanie z powodu rozbitego słoika ciastek i wymruczonej, zagadkowej groźby.
Pomimo rozpaczliwych nalegań Claire, że powinni zapłacić okup, aby chronić Aidena — co Lawrence odebrał jako podejrzanie wyuczoną reakcję — postanowił wykorzystać sytuację, aby ujawnić prawdziwego porywacza. Nie mogąc od razu wypłacić pełnej kwoty, wziął 50 000 dolarów, które mógł zdobyć od ręki, i udał się na molo. Umieścił pieniądze w skrytce 117 zgodnie z instrukcją i czekał. Niebawem pojawił się Chris, pracownik szpitala. Lawrence natychmiast skonfrontował go i fizycznie związał, oskarżając o porwanie. Chris jednak nalegał, że był tylko pośrednikiem, opłaconym, by przenieść torbę i zostawić ją w swojej skrytce do odbioru przez kogoś innego.
Panika i szczerość Chrisa przekonały Lawrence’a, że pracownik nie był głównym sprawcą. Lawrence naciskał z powodu wcześniejszej groźby, a Chris w końcu przyznał: podczas sprzątania oddziału położniczego zobaczył Claire w namiętnym uścisku z innym mężczyzną — którego później zidentyfikował jako Ryana, młodszego brata Lawrence’a. Chris wyznał, że „wiedział”, gdy Lawrence go zobaczył, i przypadkowo wypalił, że będzie to „żałować” — nie jako groźbę, lecz ostrzeżenie o zdradzie żony. Ta świadomość uderzyła Lawrence’a jak fizyczny cios: rzekome porwanie było zasłoną dymną, a pieniądze miały sfinansować ucieczkę Claire i Ryana, co potwierdziło, że Aiden nie był jego biologicznym synem.
Gdy Lawrence zrozumiał, że żona i brat byli wspólnikami, pobiegł do szpitala i poprosił lekarza Aidena, dr. Channinga, o pomoc. Nakłonił lekarza, by zadzwonił do Claire z powodu „nagłego wypadku” dotyczącego zdrowia dziecka, aby przyciągnąć ją do szpitala. Dwadzieścia minut później Claire pojawiła się z Aidenem na rękach, w towarzystwie Ryana, wyglądając jak zjednoczona rodzina. Lawrence natychmiast dał znak dwóm lokalnym policjantom, których wcześniej powiadomił. Gdy funkcjonariusze podeszli, aby aresztować ich za porwanie, Claire wpadła w gniew i wyznała prawdę: ona i Ryan byli zakochani od lat, a Aiden był jej synem, poczętym, gdy obawiała się, że Lawrence nie będzie mógł jej dać dziecka. Przyznała, że pozostali przy Lawrence’ie tylko dlatego, że „był bezpieczny” i miał pieniądze potrzebne na nowe życie.
Claire broniła swoich czynów, twierdząc, że nie myśleli, iż ojcostwo Aidena będzie miało znaczenie, ponieważ dziecko miało dorastać z pieniędzmi, i planowali ukraść okup, aby uciec. Lawrence, głęboko zraniony, ale zdeterminowany, odmówił pozwolenia, by ich okrucieństwo odniosło sukces. Spojrzał na Aidena, który płakał w ramionach matki, i stanowczo powiedział: „Zgodnie z aktem urodzenia jestem jego ojcem, Claire. Jestem jedynym ojcem, jakiego kiedykolwiek będzie miał, i nie pozwolę wam skrzywdzić go ponownie.” Jeden z funkcjonariuszy delikatnie wziął Aidena z rąk Claire. Lawrence przytulił syna, a dziecko uspokoiło się w jego ramionach, a panika zamieniła się w ciche jęki. Następnie udał się z dr. Channingiem, by zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie Aidena, zdecydowany chronić dziecko, które uważał za swoje.